Verkrachting onderscheidt zich van aanranding van de eerbaarheid, doordat er een penetratie aan te pas komt. Het gaat om vaginale, anale of orale penetratie met een lichaamsdeel of voorwerp. Zowel een vrouw als een man kunnen dus slachtoffer en/of dader zijn.

De wet stelt dat er sprake moet zijn van penetratie van het slachtoffer. Indien dus een slachtoffer gedwongen wordt om de dader te penetreren – bijvoorbeeld een man die gedwongen wordt om zich oraal te laten bevredigen – is dit volgens de wet geen verkrachting. Niet alle rechters zijn het daar evenwel mee eens. Bovendien is het niet zo dat het daarom niet strafbaar zou zijn. Er zal dan een andere kwalificatie gebruikt worden (mensonterende behandeling of aanranding bijvoorbeeld).

Er moet bij elke seksuele handeling nagegaan worden of daarvoor toestemming was. Het is bijvoorbeeld niet omdat iemand instemt met orale seks, dat daaruit mag afgeleid worden dat hij of zij ook instemt met vaginale seks. De Belgische rechtbanken oordeelden bovendien ook dat het zogenaamde ‘stealthing’, waarbij stiekem en zonder instemming van de tegenpartij de condoom tijdens de geslachtsgemeenschap wordt afgedaan, eveneens verkrachting uitmaakt.

Tot slot moet er een seksueel aspect aan verbonden zijn, de dader moet er een seksuele bedoeling bij hebben. Het penetreren van een slachtoffer om hem te kleineren, mishandelen of bepaalde zaken te doen vertellen, worden daarom niet beschouwd als verkrachting. Het gaat hier dan om andere misdrijven, zoals slagen en verwondingen, onmenselijke behandeling of foltering.

De verzwarende omstandigheden bij verkrachting zijn de minderjarigheid of de kwetsbaarheid van het slachtoffer, de dood van het slachtoffer, het gebruik van bedreigingen met een wapen, de vrijheidsberoving en/of het (familiaal) gezag over het slachtoffer.

Voor meer informatie over dit misdrijf, een concrete strafmaat en/of een advies op maat, contacteer onze strafrechtadvocaten via info@studio-penale.be